Dyslexie

Dyslexie is een stoornis die gekenmerkt wordt door een hardnekkig probleem met het aanleren en het nauwgezet en/of vlot toepassen van het lezen en/of het spellen op woordniveau.

Een diagnose moet aantonen dat de lees- en/of spellingproblemen didactisch resistent zijn. Dat wil zeggen dat de problemen niet verminderen ondanks planmatige, systematische en taakgerichte hulp door de leerkracht of een deskundige, zoals een remedial teacher, de intern begeleider of een gespecialiseerd logopedist. De diagnose moet ook aantonen dat er sprake is van een achterstand. Het vaardigheidsniveau van het lezen op woordniveau en/of spelling is beduidend lager dan dat van leerlingen die even oud zijn en evenveel onderwijs hebben gevolgd. De diagnose wordt uitgevoerd door een deskundige, een klinisch (kinder- of jeugd) psycholoog of orthopedagoog. De aanvraag voor een diagnose wordt gedaan door de ouders, op advies van de leerkrachten/ intern begeleider/ remedial teacher. Bij aanvraag levert de school toets- en observatiegegevens aan. Dit zijn gegevens over een langere periode (ten minste een half jaar) waarin de leerling intensief extra hulp bij het lezen en/of spellen heeft gekregen (bijvoorbeeld vier keer per week 20 minuten) vastgelegd in een handelingsplan.

Leerlingen met een dyslexieverklaring kunnen gebruikmaken van bijv. het Kurzweil-programma of een laptop. Ouders moeten wel zelf zorgdragen voor de aanschaf van deze extra middelen.